Als een manuscript van een boek momenteel veel geld waard is in Turkije dan is wel het ‘Het leger van de imam’ van de onlangs gearresteerde journalist Ahmet Sik. Justitie en politie zetten alles in het werk om te voorkomen dat de inhoud publiekelijk bekend wordt.
Tijdens een inval bij de nieuwswebsite ODATV werd een exemplaar aangetroffen door de politie, wat tot de arrestatie van Ahmet Sik leidde. Sik verklaarde geen idee te hebben hoe zijn manuscript bij ODATV terecht was gekomen. Bij die gelegenheid distantieerde hij zich tevens van medewerkers van ODATV, zoals van de onlangs eveneens gearresteerde Soner Yalcin. Evenals Sik wordt Yalcin Ergenekon-lidmaatschap verweten door aanklager Zekeriya Öz. Dat Sik niet op een lijn kan worden geplaatst met figuren als Yalcin wordt echter door menigeen onderschreven in Turkije. Dat blijkt wel uit de verontwaardiging en het brede protest na zijn arrestatie. Dat vrijwel niemand zich iets bij Siks vermeende betrokkenheid bij Ergenekon voor kan stellen komt omdat hij in zijn publicaties juist veel kritische aandacht heeft besteed aan dit illegale netwerk, dat zich de val van de AK-partij ten doel zou hebben gesteld. Om Sik met Ergenekon in verband te brengen grenst daarom volgens velen aan het ridicule. Dat vinden niet alleen zij die twijfelen over Ergenekon, maar ook degenen die van het bestaan van dit netwerk overtuigd zijn. Toch blijft Zekeriya Öz voet bij stuk houden over de rol van Sik binnen Ergenekon.
De laatste ontwikkeling bestaat uit politie-invallen bij uitgeverij Ithaki en de krant Radikal. Ithaki heeft de rechten over het boek van Sik en beschikte om die reden over een exemplaar van het manuscript. Radikal werd op een politie-inval getrakteerd omdat zich een kopie van Siks boek in de computer bevond van journalist Ertugul Mavioglu. Sik stuurde zijn manuscript naar Mavioglu omdat hij benieuwd was naar diens mening. Na de inbeslagname van een print van het boek bij uitgeverij Ithaki werd de digitale versie uit de computer verwijderd. De vrouw van Sik kreeg van de politie opdracht om haar kopie in te leveren. Bij weigering zal zij gearresteerd worden op verdenking van het steunen van een criminele organisatie. Justitie verwacht ook van Tora Pekin, de advocaat van Sik, dat hij zijn exemplaar van het boek overhandigt. Dat komt er in de praktijk op neer dat de journalist een adequate verdediging wordt ontzegd. Die indruk ontstond eerder al omdat het bewijsmateriaal dat aanklager Zekeriya Öz zegt te hebben verzameld tegen Sik, niet ter beschikking komt van zijn advocaat. Volgens Pekin is het onrechtmatig om in te grijpen in een boek voordat het gepubliceerd is. De volgende stap zou volgens Pekin kunnen bestaan uit een ‘lobotomieoperatie op de hersenen van Sik’. Justitie brengt hier tegen in dat zich in het boek van Sik notities en aanwijzingen ten aanzien van Ergenekon bevinden, afkomstig van Soner Yalcin. Verder zou het boek ‘propaganda voor Ergenekon’ bevatten, gericht op ‘het beïnvloeden van het proces tegen de Ergenekon-verdachten via het verspreiden van desinformatie’. Ook zou het boek tot ‘morele steun’ aan de Ergenekon-verdachten leiden.
Grote vraag is natuurlijk wat Sik heeft geschreven, al wijst alleen de titel er al op dat de islamitische prediker Fethullah Gülen het belangrijkste onderwerp is. Gesuggereerd is dat het boek over de invloed van de Gülen-beweging op politie en justitie gaat. In dat geval zou het een aanvulling zijn op het eerder verschenen ‘Simons in de Gouden Hoorn’ van oud-politiechef Hanevi Avci, die al voor Sik gearresteerd werd. In tegenstelling tot Sik werd Avci niet in verband gebracht met Ergenekon, maar met het onduidelijke radicaal linkse ‘Revolutionair Hoofdkwartier’. En dat terwijl Avci eerder berucht was omdat hij radicaal linkse activisten liet martelen. Daarmee begint zich een patroon af te tekenen. Iedereen die de vuile was buiten hangt over Fethullah Gülen kan er op rekenen door Zekeriya Öz geassocieerd te worden met kringen waar hij of zij niets mee te maken heeft, of zelfs lijnrecht tegenover staat. De eerdere kritische opstelling van Sik ten aanzien van Ergenekon wijst in dezelfde richting. Het lijdt weinig twijfel dat Öz bevreesd is voor Siks boek, wat de fascinatie over de inhoud alleen maar accentueert. We doen maar een gooi: zou Sik sluitende informatie hebben gevonden over een connectie tussen Öz en Gülen? Die verbinding is al vaker gesuggereerd, maar nooit volledig bewezen. Het ligt voor de hand dat het publiekelijk bekend worden van dergelijke informatie uiterst onwelkom zou zijn voor Öz, omdat het zijn status van onafhankelijke aanklager danig in het geding zou brengen.
In veel opzichten lijken Fethullah Gülen en Ergenekon diametraal tegen over elkaar te staan. Toch liggen de grenzen niet zo hard als vaak gesuggereerd wordt. Er zijn aanwijzingen dat Gülen zelf ooit verbonden was aan de Turkse ‘deep state’. Zo herinneren wij ons een structuur die begin jaren negentig in opdracht van toenmalig premier Tansu Ciller werd opgericht door Mehmet Eymür, een medewerker van de nationale inlichtingen- en veiligheidsdienst MIT. Deze ‘Contra-terrorisme afdeling’ was gericht op de oorlog die Ciller destijds ontketende tegen de Koerdische PKK. Mehmet Eymür heeft zelf verklaard dat hij er bijna in geslaagd was PKK-leider Abdullah Öcalan te laten vermoorden. Daarnaast speelde de ‘Contra-terrorisme afdeling’ een rol bij het overnemen van de handel in heroïne, die eerder werd gecontroleerd door Koerdische ‘zakenmannen’ als Behcet Cantürk en Hüseyin Baybasin. De eerder genoemde oud-politiechef Hanevi Avci bracht de ‘Contra-terrorisme afdeling’ eveneens ter sprake. In zijn boek omschreef hij de ‘bende’ van Eymür als illegaal. Nadat Ciller was afgetreden en opgevolgd door Mesut Yilmaz zorgde hij er voor dat Eymürs ‘Contra-terrorisme afdeling’ werd ontbonden. In een verklaring liet Yilmaz weten dat deze illegale groep loyaal was aan de islamitische prediker Fethullah Gülen. Dit soort informatie plaatst uiteraard vraagtekens bij het beeld waarin de Turkse ‘deep state’ en Gülen lijnrecht tegen over elkaar staan. In plaats daarvan wordt eerder de indruk gewekt van een broedertwist tussen oud-collega’s.
Bron: Peter Edel
Lees ook:Soner Yalcin wilde Ergenekon-onderzoek hinderen
Lees ook:Boek Ahmet Sik binnenkort op Internet
Lees ook:Politie inval bij odatv.com. in Istanbul
Lees ook:Nieuwe arrestaties in verband met Ergenekon
Lees ook:Huiszoeking bij theologen in verband met Ergenekon