Zoals eerder op deze pagina beschreven zijn de activiteiten in Centraal-Azië van de beweging rond de Turks islamitische prediker Fethullah Gülen in verband gebracht met Amerikaanse belangen in deze olierijke regio. Alleen olie?
Nee, ook aardgas speelt een rol. En alleen de VS? Nee, ook Israël en bondgenoot India komen we tegen. Neem de Trans Afghanistan (TAPI) aardgasleiding. Binnen enkele jaren zal via dat buisje aardgas van Turkmenistan naar India vloeien. In de VS suggereren boze tongen dat het ontstaan van de oorlog in Afghanistan daar direct verband mee hield. Die bewering nemen we met een korreltje zout, al staat vast dat TAPI langs de snelweg Herat-Kandahar in West en Zuid Afghanistan zal lopen.
Er zit in Turkmenistan een heel aardig wolkje gas onder de bodem, zoveel staat vast. Direct na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie legde de Israëlische Merhav groep de zijn hand op dat waardevolle goedje. Grote baas bij Merhav is Yosef A. Maiman, een voormalige werknemer van de Israëlische inlichtingendienst Mossad. Andere namen in verband met Merhav zijn Shabtai Shavit, een voormalige directeur van de Mossad en Nimrod Novik, een adviseur van Shimon Peres, thans president van de zionistische staat.
De bouw van de TAPI leiding werd in de jaren negentig toevertrouwd aan een consortium onder leiding van Unocal. De familie Bush had bepaalde belangen bij deze in 2005 met Chevron gefuseerde Amerikaanse olie- en aardgasonderneming. Daarnaast is Unocal door de Amerikaanse publicist Wayne Madsen genoemd als financier van -jawel- de Gülen beweging. Madsen stond een tijd heel kritisch ten opzichte van Gülen, maar bond plotseling stevig in nadat hij wat centjes van oom Fethullah had ontvangen. Zo gaat Gülen kennelijk met kritiek om. We laten de Nederlandse afdeling van de Gülen beweging hierbij weten dat onze portemonnee altijd open staat, maar beloven doen we niets.
Hoe dan ook, met de Unocal connectie wordt het opeens interessant om de activiteiten van de Gülen-club in Turkmenistan te beschouwen Daartoe beginnen we bij de Gülen’s Azië bank (BA), momenteel de grootste islamitische bank van Turkije. Een belangrijke aandeelhouder van BA is Ahmet Calik, van de eveneens aan Gülen verbonden Calik Holding. Dit is een van de ondernemingen in Turkije die op wonderbaarlijke wijze zijn gegroeid sinds het aantreden van de AK-partij, de favoriet van Gülen in de Turkse politiek. Calik doet in textiel, media en energie, maar ook in pijpleidingen voor het transport van aardgas en aardolie. In de jaren negentig richtte Calik zich nadrukkelijk op Turkmenistan. CEO Ahmet Calik behoorde in die tijd tot de adviseurs van de absolute dictator van dat land Turkmenbasha, wat op nogal scheve voet stond met het vaak gehoorde pleidooi van de Gülen beweging over democratische waarden. Calik was tevens betrokken bij het opzetten van Gülen scholen in Turkmenistan.
De Calik Holding is tevens hoofdaandeelhouder van de Trans-Anatolia Pipeline Company (TAPCO) dat deel uitmaakt van het consortium achter het Baku-Tbilisi-Ceyhan project. Deze pijpleiding met een lengte van 1760 kilometer, moet Europa via het Turkse Ceyhan voorzien van olie afkomstig uit de Kaspische Zee, maar zal op termijn ook doorgetrokken worden naar Israël. De geplande route van het buizenstelsel is zorgvuldig overwogen, want Rusland wordt omweken. Dat land zal door het Baku-Tbilisi-Ceyhan project uiteindelijk dan ook voor een belangrijk deel buiten spel wordt gezet in de internationale oliehandel.
Gek hoor, maar met dat soort info zijn wij opeens absoluut niet meer verbaasd dat de Gülen beweging een tijdje geleden in zijn geheel door de Russen het land is uitgezet. In Rusland hebben ze bovendien heel andere Turkse contacten. Zo bestaan er warme betrekkingen tussen de Russische nationalist Alexander Dugin, een vriend van President Putin, en Mehmet Perincek, de zoon van Ergenekon verdachte Dogu Perincek.
Natuurlijk zijn er nog meer kapers op de kust wat betreft de energiebronnen in Centraal-Azië. Zoals China. Gaan we binnenkort op terugkomen op deze pagina. Heeft niets met Turkije te maken zegt u? Zeker wel, want in die context gaan we zowel oud CIA agent Graham Fuller als een andere pleitbezorger van Fethullah Gülen tegenkomen. Bovendien leven er met de Oeigoeren een soort Turken in China.
Bron: Yesilköy Press Agency
Lees ook:Problemen voor Gülen-beweging in Oezbekistan
Lees ook:Meer betalen voor gas en elektra
Lees ook:Israël bevreesd voor Turkse satelliet
Lees ook:Iraanse sekteleidster zoekt asiel in Turkije
Lees ook:Ruzie tussen Turkije en Israël laait weer op