Hoewel hij aanvankelijk een afwachtende houding aannam, trekt Premier Erdogan nu fel van leer over de Wikileaks onthullingen. Hij is zwaar gepikeerd over berichten die Washington ontving van Eric Edelman, de Amerikaanse ambassadeur in Turkije tussen 2003 en 2005.
Begrijpelijk, want Edelman had geen goed woord over voor Erdogan en zijn AK-partij. Evenmin overigens als voor de rest van de Turkse politiek. Zo kreeg ook de CHP, die toen nog werd aangevoerd door Deniz Baykal, er ongenadig van langs in de berichten van Edelman. Het is duidelijk dat de voormalige ambassadeur Erdogan graag zag vertrekken, maar ook dat hij geen alternatief herkende.
Waar Erdogan zich in het bijzonder door op de tenen getrapt voelt, is dat hij volgens Edelman een aantal geheime bankrekeningen in Zwitserland heeft. In Turkije menen (ongetwijfeld regeringsgezinde) bronnen dat Edelman zich in zijn rapportage aan het thuisfront op roddels baseerde van Turken die via hem invloed in de VS wilden verwerven. Edelman wordt ervan beschuldigd dat hij zich in zijn persoonlijke visie openstelde voor dergelijke roddels.
Erdogan zou nu overwegen juridische stappen te ondernemen tegen Amerikaanse diplomaten die in zijn ogen onwaarheden aan Washington hebben doorgegeven, zoals Edelman Daarbij wordt benadrukt dat eerdere excuses van de Amerikaanse regering over de Wikileaksonthullingen, niet voldoende zijn. Zonder meer een interessante ontwikkeling. Obama kan nog zo hard roepen dat de berichten van diplomaten niet representatief waren voor het officiële Amerikaanse standpunt over Turkije, maar daar heeft Erdogan zo te zien geen boodschap aan. De kringen in Turkije waar de laatste jaren steeds sterkere anti-Amerikaanse sentimenten heersen, zal het als muziek in de oren klinken.
Sedat Laciner van het International Strategische Onderzoeksorganisatie (USAK) maakte een interessante opmerking over Edelman. Hij vond de voormalige Amerikaanse ambassadeur al lang voor Wikileaks ‘als een Ergenekonverdachte’ praten. Daar slaat Laciner de spijker op zijn kop. Edelman is een raszuivere exponent van het neoconservatieve milieu in de VS en daar staat hij zeker niet alleen staat met zijn negatieve opvattingen over de AK-partij. Sterker, verschillende neocons zijn openlijk in de bres gesprongen voor verdachten in verband met Ergenekon, het netwerk dat volgens aanklager Zekeriya Öz via veel geweld een einde wilde maken aan het regeren van de AK-partij.
Naast Edelman vallen andere neocons op als het over Turkije gaat. Neem Michael Rubin. In talloze kringen heeft deze Amerikaanse neocon zich kritisch tegenover de AK-partij uitgelaten. Ook keert hij zich in zijn publicaties tegen de islamitische prediker Fethullah Gülen, die alom wordt beschouwd als de drijvende kracht achter de AK-partij. Rubin vindt dat de AK-partij en Gülen de Ergenekon zaak uit de duim hebben gezogen om de seculiere oppositie de mond te snoeren. In 2004 was Rubin in Istanbul voor een forum over ‘Global Leadership’ dat georganiseerd werd door de Bahcesehir universiteit. Hij wisselde daar losjes van gedachten met Dogu Perincek, de leider van de Turkse Arbeiderspartij (IP) en een gepassioneerd tegenstander van de AK-partij. Later werd Perincek gearresteerd in verband met lidmaatschap van Ergenekon. Onder de aanwezigen op het forum bevond zich ook de Russische nationalist Alexander Dugin, een geestverwant van Perincek, waarvan bekend is dat hij veel waarde hecht aan de opvattingen van de Italiaanse ideoloog van het fascisme Julius Evola. Leuk gezelschap, alles bij elkaar.
Van verbindingen zoals zojuist genoemd, is de AK-partij uitstekend op de hoogte. En dat Edelman een negatieve kijk had op Erdogans partij is daar natuurlijk ook bekend. Het kan dus niet anders dan dat er binnen de AK-partij al een aversie tegen Edelman bestond voorafgaand aan alle Wikileaks heisa. Naast vervelende aantijgingen over vermeende bankrekeningen in Zwitserland, zal het nu dan ook vooral de toon van Edelman zijn die steekt.
Overigens is het de vraag hoe de AK-partij denkt over publicaties in de VS waarin neocons bij Turkse lobbyorganisaties worden beschuldigd van criminele zaken als drugshandel en de illegale export van nucleaire technologie. Vooral ook omdat de naam van Eric Edelman in die context tot de vaakst genoemde behoort. Dergelijke beschuldigingen moeten daarom ergens in Ankara zijn opgevallen. Er zijn echter redenen te noemen waarom de AK-partij er voor kiest om dit aspect rond Edelman buiten beschouwing te laten. Dat in dit verband ook de Israëlische lobbyorganisatie AIPAC opduikt, is er daar een van. Dat gegeven laat zich moeilijk verdragen met de door verschillende kringen en landen opgebouwde druk op Turkije om de betrekkingen met Israël te normaliseren. Anders wordt het natuurlijk als Julian Assange ons binnenkort trakteert op verdere informatie over de duistere samenwerking tussen Turkse en Israëlische agenten in de VS met het neocon milieu. Dan zijn de poppen pas echt aan het dansen.
Bron: Peter Edel
Lees ook:Erbakan door Israël verdreven?
Lees ook:CHP delegatie bezoekt Washington
Lees ook:Ruzie tussen Turkije en Israël laait weer op
Lees ook:Turkije verdenkt Israël van complot met Koerden
Lees ook:Erdogan: ‘Israël is grootste bedreiging vrede regio’